Blogghugleiðingar

Það er orðið býsna langt síðan ég hef bloggað sem er vegna andlegrar leti og ekki undan neinu að kvarta eða neinn blóraböggull í sigtinu. Ég hef svolítið verið að kíkja á blogg annarra og maður skildi ætla að annar hver íslendingur stundi meira og minna blogg. Æði er það nú misjafnt að gæðum, bæði inntak og málfar. Sumir ættu nú að gera eitthvað annað sér til dundurs en blogga t.d. stunda tölvuleiki eð vídeógláp. Það er ekki alslæmt þó ritmálið sé ekki alveg 100%. Öll skrifum við einhverjar málvillur og skilst þó mæta vel  en sumt er algerlega hreint bull og mætti vera áfram í hugskoti viðkomandi. Mér finnst málfarið vera vers hjá þeim sem eru með dylgjur í garð annarra eða hótanir, sleggjudóma og fyrirfram dóma á hendur einstaklinga. Þetta kom berlega í ljós í stóra hundamálinu. Þar skitu menn almennt í buxan sín. Þarna var einstaklingur dæmdur til dauða alveg að ósekju. Töffararnir á bloggsíðunum eru svakalegir í málfari margir hverjir og rosalegir bullukollar. En eins og ég segi það getur verið gaman að lesa sumt af þessu.