Yfirgangur

Það er hálf önugt að vita ekki hvað maður á gera þegar flutt er í annað byggðarlag og eiga íbúð í hinu plássinu og geta ekki selt. Fyrir vikið þurfum við hjónin að búa í kjallaranum hjá dóttur okkar og tengdasyni. Við vorum svo óheppin að búa á stað þar sem yfirvöld staðarins valta yfir íbúana ef þurfa þykir og gerðu sér lítið fyrir og tóku sneið af lóðinni okkar, ruddu niður öllum trjánum með jarðýtu og byggðu leikskóla fyrir framan svefnherbergis og stofugluggana, þannig að við urðum að skipta um herbergi til að sofa í því að starfsfólkið á leikskólanum gat fylgst með hvað fór fram í þeim hluta hússins sem að heimilinu snýr. Fyrir vikið er ekki einu sinni spurt um íbúðina eða litið á hana. Það er ekki slæmt að búa hjá þeim hjónum, er reyndar yndislegt, því að tillitssamara og hjálplegra fólk er ekki til á jarðríki. Mér finnst þó að þau ættu að fá að njóta hússins alls því það hentar mjög vel að vera með sjónvarpsherbergi og vinnupláss þarna niðri. En við getum ekki fjárfest í íbúð hér á Skaganum nema að losna við eignina á hinum staðnum. Til marks um yfirgang bæjarstjórnarinnar var hringt í okkur þar sem við vorum á ferðalagi í Færeyjum og beðist leyfis til að leggja veg meðfram húsinu okkar til þess að bærinn gæti komið tækjum og efni inn á lóð leikskólans. Í grandaleysi veittum við leyfið án þess að við gerðum okkur grein fyrir hvað þarna ætti að fara fram. Nú er bærinn með veg og leikskóla á okkar lóð. Við höfðum búið þarna í 21 ár en urðum að flytja vegna þess að konu minni var sagt upp störfum til að redda fyrirtækinu frá gjaldþroti. Ég er aftur á móti kominn á eftirlaun og allir vita hvernig laun ellilífeyrisþega eru um þessar mundi. Ef bæjaryfirvöld hefðu einhverja döngun eða réttlætiskennd mundu þau kaupa þetta af okkur til að gera okkur kleyft að lifa ennþá með reisn. Ekki er endilega víst að við mundum okra á bæjaryfirvöldum. B.G.